การถ่ายภาพอีกหนึ่งความยากที่บอกเลยว่าต้องฝึกกันหน่อย หากหวังจะก้าวขึ้นไปสู่ระดับอาชีพ นั่นก็คือ การถ่ายภาพให้เกิดมิติขึ้นมา ซึ่งคำว่ามิตินั้น มันจะทำให้ภาพถ่ายของเราดูมีอะไรมากกว่าที่เราเห็นด้วยตาจริงๆ เสียอีก ทีนี้การจะถ่ายภาพให้มีมิติได้นั้นมันก็ต้องมีการเตรียม จัดองค์ประกอบกันด้วย มาดูกันว่า หากเราต้องการจะถ่ายภาพให้มีมิติเค้าทำกันอย่างไร
เส้นนำสายตาต้องมี
องค์ประกอบแรกที่จะทำให้ภาพของเรามีมิติมากขึ้น นั่นก็คือ เส้นนำสายตา คำว่าเส้นนำสายตาอาจจะเป็นเส้นที่เกิดขึ้นในภาพหรือ เรากำหนดขึ้นมาเองก็ได้ เส้นนำสายตาจะนำให้สายตาเราไล่ระดับไปถึงจุดโฟกัสของภาพด้วย เส้นนี่แหละจะทำให้รู้สึกว่าภาพนั้นมีมิติขึ้นลง หรือ ซ้ายขวา ตามเส้นนำสายตาที่นำไป อย่างเช่น หากเราถ่ายภาพถนนที่กำลังขึ้นสู่ยอดเขา เส้นขอบถนน หรือ เส้นแบ่งกลางถนน จะเป็นเส้นนำสายตาทำให้เรารู้สึกว่า ภาพมันกำลังจะพุ่งสูงขึ้นไปตามแนวยอดเขา แบบนี้แหละที่เรียกว่ามีมิติของภาพ
ฉากหน้าของภาพ
องค์ประกอบต่อไปของการทำให้ภาพนั้นมีมิติก็คือ ฉากหน้าของภาพ กล่าวคือ เราอาจจะมีการกำหนดอะไรก็ตามให้เสมือนเป็นด้านหน้าของภาพก่อน สิ่งนี้จะทำให้ ภาพด้านหลังมันเหมือนกับถูกซ้อนอะไรบางอย่างอยู่ ผลก็คือ ภาพด้านหลังจะกลายเป็นสิ่งที่อยู่ลึกขึ้นกว่าเดิม นั่นก็คือ ทำให้ภาพนั้นมีมิติมากขึ้น ลึกขึ้น จากการวางตัวของฉากหน้านั่นเอง ยกตัวอย่างเช่น เราอาจจะถ่ายภาพภูเขาด้านหลัง โดยมีฉากก้อนหินด้านหน้าตั้งอยู่ นั่นจะทำให้เรารู้สึกว่า ภูเขาด้านหลังอยู่ลึกเข้าไป
กรอบของภาพ
เทคนิคต่อไปของการถ่ายภาพให้มีมิติก็คือ กรอบของภาพ กล่าวคือ เราอาจจะสร้างกรอบธรรมชาติขึ้นมาเพื่อให้เรามองเห็นจุดโฟกัสของภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้น อย่างเช่น ถ่ายภาพจากกรอบหน้าต่าง ถ้าเป็นภาพแบบนี้ สิ่งที่เรามองลอดกรอบหน้าต่างเข้าไป มันจะดูลึก และไกลขึ้นกว่าเดิมมาก ผลที่ได้นี้เกิดจากการกรอบหน้าต่างธรรมชาติของภาพที่จะส่งผลให้ ภาพด้านในมีมิติ ลึก และ ไกล มากขึ้น
เงา ตัวช่วยเสริมมิติ
คำว่าภาพมีมิติ นั่นย่อมหมายถึง ภาพนั้นจะต้องมีความลึก ความชัน ความสูง องค์ประกอบตัวหนึ่งที่จะทำให้เรารู้สึกว่าภาพนั้นลึก อย่างที่ใจคิดก็คือ เงา ยกตัวอย่างเช่น เราถ่ายภาพคนที่มีเงาทอดยาวออกไป สิ่งที่ได้เราจะมองเห็นเงานั้นสะท้อนออกมา จนทำให้ภาพนั้นดูลึกขึ้นจากความยาวของเงาที่ทอดยาวออกมา ทริกนี้เราสามารถใช้ได้กับทั้งพื้นที่โล่ง หรือ ในสตูดิโอเลย
ภาพชัดตื้น
เทคนิคต่อไปที่จะช่วยให้ภาพมีมิติมากขึ้น ก็ไม่ยากเลย เพียงแค่เราถ่ายภาพแบบชัดตื้น เอาแบบโคลสอัพเข้าไปใกล้กับวัตถุที่ต้องการจะถ่ายแบบใกล้ชิดเลย ภาพที่ได้ก็คือ โฟกัสตรงกลางจะชัด แต่พื้นรอบข้างจะเบลอ สิ่งนี้ผลที่เกิดขึ้นจะทำให้รู้สึกว่า สิ่งที่เราโฟกัสตรงกลางมันเด่น มันนูน มันเด้งขึ้นมาปะทะกับสายตาของเรา มันมีมิติมากขึ้นนั่นเอง
การทับซ้อน
เทคนิคสุดท้าย อันนี้จะว่าง่ายก็ง่าย จะว่ายากก็ยาก เพราะมันคือการทับซ้อน กล่าวคือ เราจะให้วัตถุที่เราต้องการจะถ่ายนั้น วางซับซ้อนกันไปมา เหมือนมันกำลังจะทับกันอยู่ (ให้ลองนึกภาพยอดเขาที่สลับซับซ้อนกันเยอะมาก) สิ่งที่ได้จากภาพนี้ก็คือ เราจะเห็นยอดทิวเขา ซ้อนกันไปมาเหมือนกับมันมีมิติลึกลงไป ไกลออกไปแบบไม่มีที่สิ้นสุด วิธีนี้หากทำไม่ดีจากภาพที่ดูจะมีมิติ มันจะกลายเป็นภาพที่ดูยุ่งเหยิงเสียจนมองไม่ออกก็ได้เหมือนกัน ต้องดูให้ดี
